“Als je hen erheen stuurt, hoef je er niet meer achteraan”

 

Timmerlieden Dick en Jeffrey vormen al een jaar of acht een ‘vast’ duo binnen Hoffman. Vrolijke vakmannen, goed op elkaar ingespeeld en een groot hart voor restauratiewerk. Dick is met zijn 25-jarig jubileum de langstzittende timmerman bij het bedrijf, Jeffrey begon in 2013 als leerling. Tijd om dit duo beter te leren kennen!

 

Kasteel Ampsen in Lochem. Huis Bergh in ’s-Heerenberg. Kasteel Vorden. Op diverse kastelen en landhuizen zijn Dick en Jeffrey al jaren het vaste timmer-duo. Bijzondere projecten met veel historie: iets waar Dick al 25 jaar enthousiast van wordt. “Ik werk nu 25 jaar bij Hoffman en heb sindsdien al vele mooie klussen mogen doen. Vertrouwen vanuit de opdrachtgever speelt daarin een belangrijke rol.”

 

“Soms kom je in de privévertrekken van de opdrachtgever terecht. Respect hebben voor wat je ziet, voor de geschiedenis en de vele verhalen die achter het pand schuilgaan, is dan essentieel. En natuurlijk moet je het weer netjes achterlaten,” aldus Dick. “Het mooiste compliment dat ik heb gehad, is dat mensen zeiden: ‘als je hen erheen stuurt, hoef je er niet meer achteraan’.”

 

 Jeffreys loopbaan begon in de nieuwbouw. Toen hij de stap maakte naar Hoffman, moest hij eerst wel even wennen. “Al vond ik het werk in de appartementencomplexen in de nieuwbouw vrij eentonig, daar werd ik niet blij van. Dus toen ik eenmaal begonnen was bij Hoffman en ontdekte dat elke dag hier anders is, werd ik enthousiast. Inmiddels zou ik niet anders meer willen.”

“Schik hebben met elkaar, dat is belangrijk”

Al een jaar of acht werken Dick en Jeffrey als ‘vast’ duo samen binnen Hoffman. Waarom bevalt dat zo goed? Jeffrey licht toe: “Het is gelijkwaardig. We vertrouwen elkaar. En als het niet goed is, zeggen we dat ook.” Dick vult aan: “Het is fijn om van de ander te weten waar die aan werkt en hoe die dat doet. En andersom. Je bent goed op elkaar ingespeeld, zo kun je elkaars werk bijna blind overnemen.”
 
Daar komt bij dat je elkaar bijna dagelijks ziet en spreekt. “Als we ’s ochtends in de bus stappen zijn we aan het praten, en dat is ’s avonds met terug rijden nog steeds zo. Zo leer je elkaar wel kennen,” aldus Jeffrey. Dick vult aan: “Voor een particuliere opdrachtgever hebben we eens een appartement bekleed met bamboehout. De opdrachtgever was verhuisd van Deventer naar Amsterdam en wilde graag dat wij ook daar aan de slag gingen. Samen hebben we toen 13 weken in een hotel doorgebracht. Dat smeedt wel een band.”

Makita-boys

Naast het restauratiewerk is er nog een andere passie die Dick en Jeffrey bindt: goed gereedschap. Specifiek: Makita. “Toen ik 50 werd, kreeg ik van mijn collega’s een mooi cadeau: ik mocht bij Makita in Eindhoven deelnemen aan een testpanel. Een hele dag accumachines en gewone machines testen, hartstikke leuk,” vertelt Dick. “Ik nam Jeffrey mee en sindsdien heeft het Makita-virus ons te pakken…”

 

Sinds die dag in Eindhoven staan Dick en Jeffrey binnen het bedrijf bekend als ‘de Makita-boys’. Een bijnaam die met trots én met een lach wordt gedragen. “Dat komt natuurlijk ook wel door de inrichting van de bus,” vertelt Jeffrey. “‘Zo’n werkbus hebben we nog nooit gezien!’ krijgen we vaak te horen. We vinden het belangrijk dat we zuinig zijn op onze spullen en dat de bus er netjes uitziet.”

 

“Dat klopt,” vult Dick aan. “We kunnen er beide niet tegen als het een bende is in de bus. Gelukkig zitten we wat dat betreft op één lijn.” Jeffrey: “Ja, ik weet nog dat er in het begin niemand aan jouw gereedschapskist mocht komen. Ik mocht nog geen schroevendraaier pakken… Inmiddels is dat gelukkig goed gekomen.”

 

Education Template